Geen eigenaar hoort het woord graag, maar wat houdt artrose bij paarden nu werkelijk in?
En is het zo erg als het klinkt? In dit artikel leggen we het verschil uit tussen artrose en artritis en bekijken we wat jij kan doen om je paard te helpen wanneer het artrose heeft.
Wat is artrose?
Artrose is één van de verschillende gewrichtsaandoeningen. Het is een degeneratieve aandoening, wat dus wilt zeggen dat het onherstelbare slijtage aanbrengt aan het gewrichtskraakbeen dat het bot bedekt. Gezond gewrichtskraakbeen zorgt er dus voor dat beenderen niet tegen elkaar wrijven. Wanneer door artrose het kraakbeen wordt aangetast, kan dit pijn veroorzaken bij bepaalde bewegingen.
Artrose kan bij paarden overal, met name in elk gewricht, voorkomen. Zo kan het in de benen voorkomen, maar ook in de nek, de hals of de rug.
Symptomen van artrose bij paarden
Stijfheid is een van de meest voorkomende symptomen van artrose bij paarden. Maar natuurlijk niet het enigste symptoom. Omdat artrose zich in verschillende gewrichten kan voordoen zijn de symptomen per gewricht dan ook anders. Hieronder lijsten we, naast stijfheid de meest voorkomende symptomen op van artrose bij paarden.
- Moeilijk rechtkomen, nadat het paard is gaan liggen.
- Kreupelheid bij paarden kan ook een symptoom van artrose zijn.
- Moeite hebben met aanleuning.
- Aangalopperen is een opgave.
- Het buigen van het lichaam is moeilijk.
- …
Natuurlijk is elk geval uniek en uit elk paard zich anders wanneer het pijn heeft.
Hoe dan ook kan artrose bij paarden enkel vastgesteld worden door een dierenarts aan de hand van röntgen foto’s van het aangedane gebied in het lichaam van het paard. Bij twijfel of je paard artrose heeft, laat je deze best grondig onderzoeken door een dierenarts.
Wat zijn de oorzaken van artrose bij paarden?
Er kunnen verschillende oorzaken zijn voor artrose bij paarden. Toch zijn er enkele die vaker voorkomen dan anderen. Hieronder de meest voorkomende oorzaken van artrose.
- Ouderdom
Zo is een ouder paard gevoeliger voor artrose dan een jonger paard, maar daarom niet dat er bij jonge paarden minder op eventuele signalen moet gelet worden. - Overbelasting
Te veel en te intesief trainen is nooit goed, ook niet voor mensen. Ook te snel opbouwen van de trainingsbelasting kan een oorzaak zijn van artrose. - Afwijkende stand van de benen of de hoeven
Zoals mensen, is elk paard uniek en kan elk paard anders op zijn benen staan. Hierdoor kan er op plaatsen die door de afwijkende beenstand meer belast worden, artrose ontstaan.
- Gewrichtsinfecties (artritis)
Door ontsteking van het slijmvlies in het gewrichtskapsel dat langdurig onbehandeld blijft kan dit evolueren in artrose. - Breuken
Een breuk, zelfs de kleinste scheurtjes kunnen een oorzaak zijn van artrose.
Ook zijn er enkel minder gekende en onderzochte oorzaken van artrose bij paarden, maar daarom niet minder waard om deze te weten.
- Jong starten met trainen
- Onbehandelde OCD
- Slechte rijtechniek
- Erfelijke aanleg
- Silicium te kort
- Ongelijke of slechte rijbodem
- Overgewicht
Wat is het verschil tussen artrose en artritis?
Waar artrose onherstelbaar is, omdat het een slijtage is van het gewrichtskraakbeen, is artritis een ontsteking van het slijmvlies in het gewrichtskapsel en daarmee dus te behandelen. Echter, wanneer artritis niet tijdig behandeld wordt, kan dit wel lijden tot artrose. In omgekeerde richting is dit niet het geval.
Artritis kan herkend worden aan een stijf gewricht dat gezwollen is en warm aanvoeld. Dit zijn de gebruikelijke symptomen wanneer er sprake is van een ontsteking.
Behandelen van artrose bij paarden
Hoewel artrose niet te genezen is, zijn er wel verschillende technieken om de pijn en beperkingen bij paarden met artrose te verlichten. De meest gekende zijn de injecties rechtstreeks in het gewricht. Hierbij wordt voornamelijk gebruik gemaakt van corticosteroïden die rechtstreeks in het aangedane gewricht worden geïnjecteerd. De laatste jaren is stamceltherapie ook aan zijn opmars bezig. Maar omdat dit een redelijk unieke behandeling is, hangt hier een serieus prijskaartje aan.
Hoe kan Shiatsu helpen bij artrose?
Shiatsu is een tak uit de Oosterse geneeskunde. Door gebruik te maken van druk van de handen en vingers worden er interne stoornissen gecorrigeert en de gezondheid verbeterd. Specifiek voor artrose kan de pijn bij het paard verlicht worden en in combinatie met supplementen kan verdere degeneratie van het bot vermeden worden.
In het eindwerk van onze studente Hilde kan je nog meer lezen over de toepassingen van de Oosterse Geneeskunde met betrekking tot artrose.
Supplementen voor artrose bij paarden (H3)
Supplementen kunnen een goede ondersteuning voor paarden waarbij artrose werd gedetecteerd. Tegenwoordig heb je heel veel verschillende merken die supplementen aanbieden. Maar wat zijn nu goede supplementen voor paarden met artrose?
- Glucosamine in combinatie met MSM
Dit is hoogstwaarschijnlijk het meest gekende supplement voor paarden met artrose. Maar het kan ook perfect dienen ter onderhoud.
- Duivelsklauw
- Kurkuma
- Brandnetel
- …
Uiteraard is elk paard en elke case uniek. Als je dus echt wil weten welke supplementen jouw paard nodig heeft, aarzel dan niet om een behandeling te boeken. Dan kijken we samen met jou wat jouw paard exact nodig heeft.
Veelgestelde vragen over paarden met artrose
Mag ik mijn paard met artose nog rijden?
Afhankelijk van de ernst en de plaats van de artrose kan er nog met een paard, waarbij artrose gedetecteerd werd, gereden worden. Hierbij moet natuurlijk rekening gehouden worden met de aandoening. Zo is vaker kort rijden, beter dan af en toe lang rijden voor. Ook kan een aanpassing van het houden van het paard in kwestie aan de orde zijn, want stilstaan is voor een paard met artrose eerder nadelig. Zo word er aangeraden om een paard met artrose continu buiten op een ruime weide te zetten met en schuilstal, zodat het in beweging blijft.
Moet ik mijn paard met artrose laten inslapen?
Neen, een paard met artrose hoeft niet noodzakelijk ingeslapen worden. Enkel wanneer de levenskwaliteit van het paard enorm laag is door de artrose kan dit een optie zijn. Maar dit moet je steeds overleggen met je dierenarts en is meestal de laatste optie.